สรุปวิจัย  Thesis

          ความสำคัญและคุณค่าของทักาะกระบวนการวิทยาศาสตรืที่จะทำให้เด็กเป็นคนคิดอย่างมีเหตุผลรู้จักการแสวงหาความรู้รู้จักการคิดวิเคราะห์  คิดอย่างมีระบบรู้จักการแก้ปัญหาและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน โดยใช้การจัดประสบการณืแบบโครงการมาเป็นแนวทางในการจัดกิจกรรมให้กับเด็กปฐมวัย

         การสอนแบบจิตปัญญาน่าจะเป็นรูปแบบการสอนหนึ่งที่สามารถพัฒนาทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ของเด็กปฐมวัยได้เพราะเป็นการเรียนการสอนแบบจิตปัญญา มีวิธีการจัดกิจกรรมที่ให้เด็กค้นหาความรู้ด้วยตนเองได้โดยใช้ประสทสัมผัสทั้งห้าลงมือปฏิบัติจริงการทำกิจกรรมกลุ่มมีแลกเปลี่ยนความคิดเห็นแสดงให้เห้นสิ่งที่ตนเรียนรู้เพิ่มเติมโดยครูเป็นผู้สังเกต ประเมินผล กระตุ้นสนับสนุนให้เกิดความงอกงามทางสติปัญญาและมีความสุขในการเรียนรู้

        จะกระตุ้นความสนใจให้กับเด็กปฐมวัยได้ศึกษาค้นคว้าทดลองในการทำกิจกรรมและสามารถใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้าในการศึกษาหาความรู้ที่ตนเองสนใจเปิดโอกาสให้เด็กค้นคว้าอย่างอิสระมีการใช้ประสาทสัมผัสในการทำกิจกรรม ได้ทำกิจกรรมเต็มตามศักยภาพที่ตนเองมีอยู่

 ความสำคัญ

• เป็นการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับการจัดประสบการณ์แบบโครงการให้กับครู ผู้ปกครองและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดประสบการณืเด็กปฐมวัย
• เป็นแนวทางในการพัฒนารูปแบบการจัดประสบการณ์เพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการท่งวิทยาศาสตร์โดยยึดผุ้เรียนเป็นสำคัญ
• เป็นการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับรูปแบบการเรียนการสอนแบบจิตปัญญาให้กับครูและผู้เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษาสำหรับเด้กปฐมวัย

• เพื่อศึกษาระดับทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์สำหรับเด้กปฐมวัยโดยรวมและจำแนกทักษะ
• เพื่อเปรียบเทียบการพัฒนาทักษะกระบวนการทักวิทยาศาสตร์ก่อนและหลัง

 30 กันยายน 2556

           วิชา การจัดประสบการณ์วิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย

 EAED3207  เวลา  14.10 - 17.30 น.

            วันนี้อาจารย์ให้ทุกๆคนที่ยังค้างงานมาเคลียร์งานที่ค้างส่งและคนที่ยังไม่ได้ทดลองอาจารย์ให้มาออกมานำเสนอการทดลองให้เสร็จ

ดิฉันได้ทดลองวิทยาศาสตร์

พริกไทยไต่น้ำ

อุปกรณ์

 1. พริกไทย (อย่าลืมนะเป็นพระเอกเลยล่ะ)

2. จานแบน 1 ใบ

3. น้ำเปล่า

4. สบู่ (อันนี้เป็นนางเอกค่ะ)

วิธีการทดลอง

1.  รินน้ำใส่จาน แล้วโรยพริกไทยลงไป พริกไทยจะกระจายบนผิวน้ำทั่วจาน

2.  นำสบู่ก้อนแตะผิวน้ำ น้องๆจะเห็นว่าเมล็ดพริกไทยเริ่มแตกระจายออกไปรวมกันด้านข้างขอบจานด้านใน

ผลจากการทดลอง

              ผิวหน้าของของเหลวเมื่อสัมผัสกับอากาศจะเกิดแรงตึงผิว ที่มีลักษณะเป็นผิวชนิดหนึ่งบนของเหลว ผงพริกไทยแต่ละชิ้นถูกโมเลกุลของน้ำดึงดูดอยู่ด้วยแรงที่เท่ากันทุกด้าน เมื่อเราจุ่มสบู่ลงไป สบู่จะไปเปลี่ยนแรงตึงผิวของน้ำ ทำให้แรงดึงดูดของน้ำในบริเวณนั้นอ่อนตัวลง โมเลกุลของน้ำที่ไม่มีสบู่ผสมอยู่จะมีแรงดึงมากกว่า จึงดึงผงพริกไทยบนผิวน้ำไปยังขอบจาน

23 กันยายน 2556

           วิชา การจัดประสบการณ์วิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย 

EAED3207  เวลา  14.10 - 17.30 น.

     

      จากคาบที่แล้วนักศึกษาได้ลงความคิดเห็นกันว่า จะทำเมนูข้าวผัดและให้เตรียมกะทะมา ส่วนเครื่องปรุงต่างๆพื่อนกลุ่มที่นำเสนอข้าวผัดได้นำมาแจกให้เพื่อนๆ

  วันนี้จึงเริ่มทำเมนูข้าวผัดอะไรเอ๋ย ?  โดยแสดงบทบาทสมมุติ  ให้กลุ่มเมนูข้าวผัดอะไรเอ๋ย?  แสดงเป็นคุณครูและให้ 4 กลุ่มที่เหลือเป็นนักเเรียน  คุณครูจะสอนทำตามขั้นตอน และให้คำถามเชิงความคิดสร้างสรรค์ต่อเด็ก  ให้เด็กคิดไปทำไปในขณะที่ทำข้าวผัดด้วย  

16 กันยายน 2556

           วิชา การจัดประสบการณ์วิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย 

EAED3207  เวลา  14.10 - 17.30 น.

           อาจารย์ได้พูดถึงเรื่องของการส่งงานและได้บอกว่าสัปดาห์ต่อไปอาจารย์ตฤณจะมาสอนในเรื่องของการเขียนแผนการสอนวิทยาศาสตร์ ซึ่งได้ให้นักศึกษาแบ่งกลุ่มกัน 5 กลุ่ม แล้วให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มมารับอุปกรณ์  ซึ่งกลุ่มของดิฉันได้นำเสนอเรื่องข้าวผัดมีดังนี้ 

ส่วนประกอบของข้าวผัด 

    

      วัตถุดิบ 

• ข้าว 
• ไข่ไก่
• แครอท
• มะเขือเทศ 
• ข้าวโพด
• เนื้อ หมู กุ้ง ไก่ หมึก
• ต้นหอม
• ถั่ว
• กระเทียม

         เครื่องปรุงของข้าวผัด

•  น้ำมัน
•  น้ำปลา
•  น้ำตาล
• รสดี
•  ซีอิ๊วขวา
•  ซอสหอยนางรม

        อุปกรณ์

• กระทะ
•  ตะหลิว
•  กะละมัง
• ช้อน/จาน
• มีด/เขียง

      ประโยชน์ของข้าวผัด

• ทำให้ร่างกายแข็งแรง
• ได้รับสารอาหารครบ5หมู่
• ซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอของร่างกาย

   

แผ่นที่2 อาจารย์ให้เขียนขั้นตอนวิธีการทำข้าวผัด

 1. ล้างเนื้อสัตว์ ล้างผัก  เตรียมวัตถุดิบ หั่นเนื้อหมู หั่นผัก

 2. ตั้งกระทะให้ร้อน ใส่น้ำมันแล้วรอให้น้ำมันร้อน

 3. โขลกกระเทียมใส่กระทะ

 4. พอกระเทียมเริ่มหอมแล้วนำเนื้อที่เตรียมไว้

 5. ผัดให้สุก ใส่ข้าวลงไปและใส่ไข่ตามแล้วผัดให้เข้ากัน แล้วใส่ผักลงไป

 6. ใส่เครื่องปรุงลงไป (ปรุงรสตามใจชอบ)

 7. ตักใส่จานพร้อมรับประทาน ตกแต่งให้เรียบร้อย

แผ่นที่ 3 อาจารย์ให้เขียนแผนการสอนการทำข้าวผัดซึ่งกลุ่มเพื่อนๆได้ทำอาหารดังนี้

 นุ่น        แซนวิสไข่

 หยก      วุ้นมะพร้าว

 แอม      แกงจืดหมูสับ

 อีฟ        ไข่ตุ๋น 

บรรยากาศในการเรียนและการทำงานร่วมกันเป็นทีม

                               

           

9 กันยายน 2556

           วิชา การจัดประสบการณ์วิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย 

EAED3207  เวลา  14.10 - 17.30 น.

อาจารย์ไปราชการต่างจังหวัดค่ะ แต่ได้มอบหมายงานไว้ ใครที่ยังไม่ส่งงานชิ้นใดให้นำมาส่งในสัปดาห์หน้าค่ะและดิฉันได้หาความรู้เพิ่มเติม

สอนวิทยาศาสตร์ เด็กวัยอนุบาล เริ่มอย่างไรดี

          5 แนวทางสอนคิด เติม "วิทย์" ให้เด็กอนุบาล

วิทยาศาสตร์เป็นยาขมสำหรับเด็กๆ จริงหรือ? ถ้าเด็กๆ เรียวิทยาศาสตร์นตั้งแต่ชั้นอนุบาลจะยากเกินไปไหม? ควรจะให้เด็กอนุบาลเรียนวิทยาศาสตร์รู้อย่างไร? คำถามเหล่านี้ต่างพ่อแม่ผู้ปกครอง และแม้แต่คุณครูเองก็ยังสงสัยอยู่

แท้ จริงแล้ววิทยาศาสตร์คือ ความพยายามของมนุษย์ที่จะเรียนรู้และทำความเข้าใจกับสิ่งรอบตัวและตัวตนของ ตนเอง ซึ่งความพยายามเช่นนี้จะติดตัวกับมนุษย์เรามาตั้งแต่แรกเกิด เห็นได้จากธรรมชาติของเด็กที่มีความอยากรู้อยากเห็น ช่างสังเกตและคอยซักถามเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่พวกเขาเจอ และบางครั้งก็เป็นคำถามที่ยากเกินกว่าที่ผู้ใหญ่จะให้คำตอบ

ผู้ใหญ่ หลายคนที่ไม่เข้าใจในธรรมชาติความเป็นนักวิทยาศาสตร์ตัวน้อยๆ ของเด็ก จึงปิดกั้นโอกาสทางการเรียนรู้ของพวกเขาโดยการไม่ให้ความสนใจกับคำถามและการ ค้นพบแบบเด็กๆ หรือไม่ได้จัดประสบการณ์การเรียนรู้ที่จะส่งเสริมและต่อยอดทักษะและแนวคิด ที่ถูกต้องให้กับเด็กอย่างเหมาะสม ซึ่งนั่นทำให้การพัฒนาทักษะของเด็กต้องขาดตอนไปอย่างน่าเสียดาย

ดร.วรนาท รักสกุลไทย นักการศึกษาปฐมวัย ผู้อำนวยการโรงเรียนเกษมพิทยา (ฝ่ายอนุบาลย กล่าวว่า "เรา คงทราบดีกันอยู่แล้วว่าวิทยาศาสตร์มีความสำคัญเพียงใด แต่สำหรับเด็กอนุบาลแนวทางการสอนต่างหากที่จะทำให้เด็กสนใจ สิ่งสำคัญที่สุดคือครูต้องแม่นยำในพัฒนาการของเด็ก เพื่อที่จะสามารถจัดการเรียนรู้ได้สอดคล้องกับความสามารถของเด็ก รวมถึงต้องอย่าลืมเรื่องจินตนาการที่มีอยู่สูงในเด็กวัยนี้"

ทั้ง นี้ การส่งเสริมพัฒนาการของเด็กปฐมวัยในด้านวิทยาศาสตร์นั้น อาจไม่จำเป็นต้องแยกออกมาสอนเป็นวิชาและอาจไม่ต้องกล่าวคำว่าวิทยาศาสตร์เมื่อให้เด็กทำกิจกรรมเลยด้วยซ้ำ เพียงแต่ครูปฐมวัยควรจะตระหนักรู้ว่ากิจกรรมที่จัดให้กับเด็กในแต่ละช่วง เวลานั้น เป็นการส่งเสริมทักษะและแนวคิดทาวิทยาศาสตร์งอะไรให้กับเด็กๆ และควรจะจัดกิจกรรมอย่างไรเพื่อจะสามารถตอบสนองและต่อยอดธรรมชาติการเรียน รู้ของเด็กได้อย่างเป็นระบบ

ดร.เทพกัญญา พรหมขัติแก้ว นักวิชาการสาขวิทยาศาสตร์าประถมศึกษา สสวท. กล่าวถึงแนวทางในการสอนวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กว่า "แนวทางของ สสวท.คือต้องการให้คุณครูบูรณาการเข้าไปในการเรียนการสอนปกติของ เด็กๆ ซึ่งครูและนักการศึกษาปฐมวัยอาจจะมีคำถามว่า จะต้องแยออกมาเป็นอีกวิชาหนึ่งไหม จริงๆ คือไม่ต้อง เพราะการเรียนรู้ในระดับปฐมวัยจะเน้นการเรียนรู้แบบองค์รวม ไม่ต้องแยกเป็นวิชา เพราวิทยาศาสตร์ะคือกระบวนการการเรียนรู้ อยากให้คุณครูมองว่า มันคือการเรียนรู้ธรรมชาติรอบตัวของเด็กๆ"

"สำหรับ ปัญหาที่พบในขณะนี้ก็คือ บางครั้งเด็กมีคำถาม แล้วครูตอบไม่ได้ เพราะเราก็ต้องเข้าใจครูปฐมวัยด้วยว่า อาจไม่มีพื้นฐานในสายวิทย์มากนัก ดังนั้นเมื่อครูเกิดตอบคำถามเด็กไม่ได้ก็จะเกิดหลายกรณีตามมา เช่น ครูบอกเด็กว่า เธออย่าถามเลย เด็กก็ถูกปิดกั้นการเรียนรู้ไปเสียอีก กับอีกแบบคือ ครูตอบคำถามเด็ก ซึ่งกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ควรจะเป็นการเรียนรู้ไปด้วยกัน ให้เด็กหาคำตอบด้วยตัวเอง ไม่ใช่รอให้ครูหามาป้อน และถ้าครูตอบผิด เด็กก็อาจจำไปผิดๆ ได้"

นอกจากนี้ ดร.เทพกัญญา ยังได้ให้แนวทางในการ "สืบเสาะความรู้ทาวิทยาศาสตร์งสำหรับเด็ก" อันประกอบแนวทางปฏิบัติ 5 ข้อดังนี้

สำหรับ ข้อ 5 นั้น ดร.เทพกัญญากล่าวว่า ในระดับเด็กอนุบาลกาจยังไม่สามารถก้าวไปถึงจุดนั้นได้ อาจต้องเป็นเด็กชั้นประถมศึกษาขึ้นไป แต่คุณครูก็ไม่ควรละเลย หากมีเด็กอนุบาลบางคนเข้าใจ คุณครูก็อาจช่วยให้เขาสามารถอธิบายได้แบบวิทยาศาสตร์ แต่ถ้าไม่ถึงก็ไม่จำเป็นต้องเคี่ยวเข็ญเด็กๆ แต่อย่างใด

ไม่เพียงแต่ คุณครูและโรงเรียนที่จะเป็นผู้ส่งเสริมทักษะด้านวิทยาศาสตร์ให้กับเด็กๆ แต่พ่อและแม่เองนั้นก็มีบทบาทมากเช่นกัน แนวทางดีๆ ข้างต้น อาจเป็นอีกหนึ่งตัวช่วยให้เด็กๆ และครอบครัวในยุคต่อไปเข้าใจ และรักใน "วิทยาศาสตร์" ได้มากขึ้นก็เป็นได้ค่ะ